Ο ΘΥΜΟΣ.

Λενε θυμωνει ο ανθρωπος

και τον κατηγορουνε

γιατι δεν βλεπουνε σωστα,

λαθος τα εκτιμουνε.

Που τον θυμο τον βλεπουμε

σε ολα και στη φυση

βλεπεις στη θαλασσα θυμο

και θελει να σε πνιξει.

Θυμωνει και ο ανεμος

κτυπα να σε τσακισει

θυμωνει και ο ποταμος

φουσκωνει και βουιζει.

Και ολα στη γη θυμωνουνε

αν θα παρατηρησεις

θυμωνει το μικρο παιδι

αν παιξεις και το θιξεις.

Δεν συγκρατειται ο θυμος

δυσκολα τον δαμαζεις

κι ας εισαι ο πιο ψυχραιμος

και συνετος με χαρη.

Μια Κιρκη ειναι μεσα μας

στο αιμα, την ψυχη μας

η Κιρκη ειναι οξυθυμη

σα λυσσασμενη σκυλα.

Αυτη μας κανει λεοντες,

τα νευρα μας τεντωνει,

αλλαζει ο χαρακτηρας μας

και το μυαλο θολωνει.

Ακροβατουμε στη ζωη

σ' αυτο το παραμυθι,

η Κιρκη σαν τον διαβολο

μας μπαινει μες τη μυτη.