Samstag, 5. Dezember 2009

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ.

Γιατι τις τοσες ομορφιες μικρουλα πεταλουδα
και της ζωης σου η διαρκεια μονο μιση μερουλα;
Να ζωντανευεις το πρωι,
το βραδυ να πεθαινεις
το θαυμαστο της ομορφιας
να μην το προλαβαινεις;
Γιατι ερχεσαι την ανοιξη, ομορφη πεταλουδα
που ειναι ολα χαρουμενα, που ανθιζουνε τα κρινα;
Και χιλια ματια να 'χαμε παλι θα ησαν λιγα
για ν' απολαυσει ο ανθρωπος της ανοιξης το μειγμα.
Γυρω σου τοσα χρωματα και τοση αρμονια
ποιος ο συνθετης που εγραψε τουτην την συμφωνια;
Που τραγουδουνε τα πουλια, αγγελων μελωδια
και ολα ανασταινονται μ' αγνωστη χορωδια.
Εσυ πεταλουδιτσα μου θα ζεις για λιγες ωρες
τον πλαστη που σε εφτιαξε ποτιζεις στενοχωριες.
Το εργο του που επλασε συντομα να πεθαινει,
τεχνη και φαντασια του
ευαισθητη, χαμενη.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen