ΗΛΙΟΣ.

Γεννιεται η ζωη καθε πρωι οταν ο ηλιος ξεπροβαλλει

ολα στη στιγμη αλλαζουνε σαν φυγει το σκοταδι.

Η νυχτα ειναι θανατος και ολα τα τρομαζει,

ολα κρυψωνες ψαχνουνε να βαλουν στο κεφαλι.

Και την αυγη προσμενουνε

να ξαναζησουν παλι

να βγουνε, να παλεψουνε,

διατηρηση να παρουν.

Ο ηλιος ενεργοποιει

μικρους μα και μεγαλους,

δινει την ζωντανια του

σ' ελευθερο και σκλαβο.

Σε ολα ειναι δικαιος

σ' ολους το φως του δινει

και τη ζωη επι της γης

επιμηκυνει.

Ο ανθρωπος ειν' η διαφορα

σε εργα και σε σκεψη,

δεν βλεπει το εφημερο

μα πως θ' αποταμιευσει.

Να βρει τ' εγγονι και παιδι μια μερα

να μη δουλεψει

κ' ετσι κηφηνες γινονται

με ολες τις ανεσεις.

Να τρωνε και να πινουνε

μ' ολοχρυσα κουταλια,

να μη γνωριζουν διαφορα

σε πρωινα και βραδια.