Donnerstag, 18. März 2010

ΟΙ ΤΥΧΕΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μερικοι ειχαν τα παντα -
- δεν ειχα τιποτα
το σπιτι που εμπηκα
μ' ιδρωτα πληρωνα.
Την κρατικη την μεριμνα
δεν την αντικρυσα
και νιωθω απ' την πατριδα
πως αδικηθηκα.
Αυτοι που τα 'χαν ολα
νιωθαν παραπονο
και κατατασσουν τον φτωχο
στις κλασεις των υπανθρωπων.
Ετσι τους ειπαν και το πσιτεψανε
ισως συνεφερε
καθε φτωχο να εκμεταλλευτειτε
υπο να εχετε.
Ετσι κανουν στις κοινωνιες
τις διαχωριζουνε
σε καθε κουτο και βλακα
αξια δινουνε.
Σας κανουν να πιστευετε
οτι διαφερετε
οι εκλεκτοι πως ειστε
κι ολους τους χεζετε!
Ειμαστ' ολοι μας δεμενοι
σ' αρμα πυλινο
κ' ενα πετραδακι
ενεχει κινδυνο.
Ολοι μας ειμαστε μοναχοι
στον δρομο της ζωης
και περπατουνε διπλα μας
χιλιαδες κουζουλοι.
Πολλους εχουμε ανταμα
μοναξια στην ψυχη
ολοι την επληγωνουν,
συνεχεια αιμορραγει.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen