Dienstag, 19. Januar 2010

ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ.

Να ειχα το ελευθερο και για πολλους να γραψω
να εγκωμιαζω τους καλους και τους κακους να θαψω.
Για να μαθαινει ο λαος
ποιος ειναι το γουρουνι,
ποιος ειναι ο αχορταγος
με το χρυσο κοστουμι.
Ποιος ειν' ακαδημαικος
που την ψυχη του δινει,
ποιος ειναι ασυνειδητος
που αδυναμιες κρυβει.
Να γραψω για καλους γιατρους,
ανθρωπους που αγαπανε
και για πολλους αχορταγους
το χρημα που κοιτανε.
Να γραψω ονομαστικα
για ολους και για ολες,
οπου δεν εχουν αρετες
μα μονο για να τρωνε.
Να μην αφησω αθικτο,
να δημοσιοποιησω,
να στιγματισω τον κακο
και του καλου το ηθος.
Να μην αφησω τιποτε
απο καμια ταξη,
να βγουνε ολα στον αφρο,
να μαθει το κουμασι.
Να γραψω για τους γκλοντενμποις,
να τους φωτογραφισω,
δημοσιογραφους, διευθυντες
πολλους να ξεσκονισω.
Γιατι σ' ολα τα στρωματα υπαρχουν και οι λιγδες,
λιγοι ειναι αξιοπρεπεις, πολλοι οι μπελαλιδες.
Που βλεπουν τον συνανθρωπο
σαν να' ναι εργαλειο,
για να τον φανε ολοκληρον
και αλεσμα στον μυλο.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen