Freitag, 13. November 2009

ΠΑΡΕ.

Ποτε μην ξεσυνεριστεις
τον γερο, τον μεγαλο,
αν σου φερθει λιγο σκληρα,
με λογο παραπανω.
Αν ειναι γερος εξυπνος
πολλα θ' αποκομησεις,
αν ειναι και ανοητος
και αυτος θα σε κεντρισει.
Θα μπεις σε σκεψεις πολλαπλες,
θα σε προβληματισει
και αντιστροφα παιρνεις στροφες,
καπου θα καταληξεις.
Θα παρεις απ' τον εξυπνο
που το μυαλο τ' γενναει,
οσο για τον ανοητο
τις γκαφες που εχει κανει.
Ανοητος και εξυπνος
πολλους αντιπροσωπευουν
με εξυπνο θα χαιρονται,
με ανοητο θα κλαιουν.
Απο γερο που ειναι εξυπνος
τις συμβουλες του παρε,
απο κουτο και ανοητο
γραφε για να γελαμε.
Και παντα θα υπαρχουνε
οι εξυπνοι και οι αλλοι,
τους μεν μην τους περιγελας,
τους δε να τους εψαχνεις.
Γιατι δεν ξερουμε κανεις
με τι κριτηρια ηρθαν,
αλλοι να 'ναι πανεξυπνοι
και αλλοι κεφαλια κουφια.
Τους γερους να σεβομαστε
και να τους αγαπαμε
και εαν κανουν κατι απρεπο
αμεσως να κρεμαμε.
Ποτε φιλε τον γεροντα
να μην περιφρονησεις,
η πειρα του πολυτιμη
και αυτα που εχει ζησει.
Μαθε την ιστορια του
και ισως αλλαξεις γνωμη
και ας μην ειναι επωνυμος,
ας ειναι και οικοδομος.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen