Samstag, 6. Februar 2010

ΦΥΛΑΚΤΟ.

Ολα του κοσμου τα καλα
στα χερια μου να 'ρθουνε,
αμα χασω εσενανε
δε με ικανοποιουνε.
Ολα στραβα κι αναποδα
καθημερινα μου πανε
δεν μ' ενδιαφερουν τα λεφτα
να πιουμε και να φαμε.
Ολα για την αγαπη μου
τα 'χω περιφρονησει
και ολοι ζηλευουν γυρω μου
και μ' εχουνε μισησει.
Για σενα που αγαπησα
κ' εδωσα την ψυχη μου
και καστρο σιδεροκαστρο
θα φτιαξω στην αυλη μου.
Τι να τα κανω τα λεφτα
και να καλοπερναω,
οταν μου λες
"βαρεθηκα και σ' αλλη χωρα παω";
Φουσκωσαν τα πνευμονια μου
το αιμα μου νερωνει
και το ρολοι της καρδιας
του χτυπους χαμηλωνει.
Αν ειναι καποιος αλλος
που τωρα γνωρισες
εγω δεν θα σ' αφησω,
μην ψιλαγχωνεσε.
Χαλαλι δεν σε κανω,
σκληρα θ' αντισταθω
με κοφτερο μαχαιρι
θα κανω μακελειο.
Εγω δεν σε χαριζω
χρυσο μου φυλακτο,
σε μαρμαρενιο αλωνι
θα παω να μετρηθω.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen