Mittwoch, 17. Februar 2010

ΚΑΒΟΥΡΙΑ.

Ποτε μην κρινεις ανθρωπο
εφοσον δεν τον ξερεις
τι κουβαλαει στο κορμι τ',
μες την ψυχη, στη σκεψη τ'.
Μαθε την ιστορια του,
ποιος ειναι, που πηγαινει,
τη σκεψη και το υφος του
εαν κατι τον παιδευει.
Καθενας με την μοιρα του
και με το ριζικο του
κοιταξε, γινε πιο σοφος,
μαθε τον εαυτο σου.
Δεν ειναι οπως φαινονται
ειν' ολα μπερδεμενα,
βλεπεις μονο το ποδια σου
και οχι παραπερα.
Στον κοσμο δεν ξερεις οπου ζεις
ποια ειναι η αληθεια
αν ειναι ολα ονειρα
σκοτεινιασμενης νυχτας.
Πολλοι με τις ιδεες τους
βγαινουν απογυμνωμενοι
και σαν καβουρια αναποδα
πισω μπροστα πηγαινουν.
Ο παφλασμος που τον πετα
της θαλασσας το κυμα
ετσι ο ανθρωπος γυρνα
μεσα του τρικυμια.
Ο ανθρωπος ειν' ερμαιο
απ' ολα και απ' τη φυση
ανεμοστροβιλιζεται
οσα χρονια κ' αν ζησει.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen