Dienstag, 16. Februar 2010

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

Το χρεος μου το ξοφλησα
πανω στη γη που ηρθα
δημιουργησα, διαιωνισα
και μοναχος δεν πηγα.
Εκτελεσα τον προορισμο
που μ' στειλε το Θειο
πορευτηκα σαν ανθρωπος
και οχι σα θηριο.
Και ολα τα εκτιμησα
οσα μου προσφερθηκαν
και οτι μου εδωσε ο Θεος
πολυ αγαπηθηκαν.
Το λαβαρο τ' ανεμου
εγω δεν σηκωσα
και τιμησα οσα βρηκα
και τα συντηρησα.
Δεν ητανε δικα μου
νοικαρης ημουνα
μια μερα οπως ηρθα
αλλου θα πηγαινα.
Κανενας μας δεν παιρνει
μαζι του τιποτα
και θησαυρους ν' αφηνει
και οχι πιτουρα.
Να βρουν αλλοι που θα 'ρθουν
και να θαυμασουνε
για να σε μιμηθουνε
και αυτοι να φτιαξουνε.
Για να καλυτερευσει
ζωη πανω στη γη
νερο το περιβαλλον
υγραινει την τροφη.
Η υπαρξη σου ανθρωπε
απο της γης το καλλος
μην την θυμωνεις αλλο πια
τελειωσε το κουραγιο.
Η δολια γη αν γειρει
ολους θα μας αδειασει
διχως οικτο και συμπονια
σαν εναν καδο λασπη.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen