ΕΦΗΜΕΡΟΣ.

Βρε ανθρωπε, δεν σκεφτηκες,

ποτε δεν συλλογιστεις

οτ' ειναι ολα εφημερα

εδω που 'ρθες να ζησεις;

Και οτι ολα χανονται

στο χρονο δεν γλυτωνεις

σαν τον παγο, σαν το χιονι

εισαι ανθρωπε και λιωνεις;

Γ' αυτο μην ματαιοπονεις,

μητε ζημια να κανεις

μεσα στη συντομη ζωη

μονο καλα να φτιαχνεις.

Σ' αυτο το σπιτι που 'ρθαμε

πρεπει να τ' αγαπαμε

αυτοι που το προσφερανε

λυτρα δεν μας ζητανε.

Κι οτι υπαρχει γυρω σου

πρεπει να το προσεχεις

εδω που σ' εστειλε ο Θεος

υπευθυνη εχεις θεση.

Αυτο ειναι το χρεος σου

και ο προορισμος σου

αυτο θα εχεις μελημα

αν θες καλα να βιωσεις.

Ν' αρχηγευεις επι της γης

ειναι αποστολη σου

και ολα να τα συντηρεις

που 'χεις κληρονομησει.

Γιατι μετα απο σενανε

αλλος θ' ακολουθησει

κι αυτη τη γη, το σπιτι σου

πιο καθαρη ν' αφησεις.

Κλασμα του δευτερολεπτου

εδω το περασμα σου

θα μεινουν καποια μορια σου

τα λιγα κοκαλα σου.